Hallo allemaal,

Jeetje wat staat de wereld op z’n kop. Dit is iets wat ook wij elke dag weer ervaren. In Mtwara is het internet zo goed dat we uitgebreid gebruik kunnen maken van de NOS-app en dus elke dag de berichten lezen over alle ellende. In NL, in Tanzania, in elk land is er wel iets gaande waar we ons zorgen om kunnen maken, druk of boos om maken of weten wij veel wat nog meer. Maar met name het geloof blijft een oorzaak van dreiging zoals het momenteel geschetst wordt.

IS, Boko Harem, Al-Shabaab, en zo zijn er nog velen op te noemen. Allen in actie tegen anderen omdat ze zichzelf wijs maken dat hun geloof dat van ze vraagt. Ook wij houden ons hart vast als het gaat om aanslagen en ontvoeringen, wat ons allemaal kan overkomen. Wat wij met name zorgelijk en vooral erg vervelend vinden is dat de strijd tussen deze extremisten en de rest van de wereld vaak op de Islam wordt geschoven.

We beschrijven dit omdat wij hier in Mtwara erg goede ervaringen hebben als het gaat om de mix van religies. Haat of wrok tegen elkaar omdat hij of zij een ander geloof heeft is hier helemaal niet aan de orde. Wij wonen in een gebied dat voor 95% Islamitisch is. Veel vrouwen dragen een hoofddoek en regelmatig zien we vrouwen die een burka dragen. De moskee wekt ons elke dag om 5:00 uur, maar ook de kerkklokken luiden elke dag en niemand lijkt er een probleem van te maken. Onze directe buren, the Waziri family, is zo Islamitisch als maar kan. Baba Waziri is Arabisch leraar, bid elke dag door prachtige gebeden te zingen samen met zijn studenten. Maar ook niet moslim vrouwen en mannen lopen wanneer ze willen met een hoofddoek of een gewaad omdat ze het ook mooi vinden. Het kan hier allemaal door elkaar en niemand die er een probleem van maakt, omdat er geen geloof is dat zegt dat dit niet mag.

Besnijdenissen worden gevierd hier en hoort bij de cultuur. Hier zitten natuurlijk wel medische gevaren aan, aangezien veel besnijdenissen worden uitgevoerd in het lemen hutje waar het kleine ventje woont. Hoe fel wij (met name Muk) ook tegen elke vorm van besnijdenis zijn, het is hier de cultuur en wie zijn wij om daar keihard over te oordelen. Wij hebben er voor gekozen om hier heen te komen, dus zullen wij ons moeten aanpassen. En het enige dat wij kunnen doen is het stimuleren van een zo goed en veilige manier hiervan.

Helaas komt vrouwenbesnijdenis ook nog geregeld voor, met name in het noorden van het land. Enkele stammen (waaronder de Masai) passen het nog steeds toe. Dit is illegaal en een typisch geval van totale verwaarlozing door de overheid om het uit te bannen.

Regelmatig wordt er gevraagd naar onze religie. De meesten van jullie weten dat wij allebei niet erg religieus zijn, maar uiteraard wel in ‘iets’ geloven (waarschijnlijk is dat ‘iets’ met name ‘onszelf’;)).
Maar helaas is het in Tanzania niet mogelijk om Atheïst of Humanist te zijn. Dus om maar een antwoord te geven, zeggen we meestal dat we uit een land komen waar veel verschillende religies samengaan, zodat ze inzien dat we sympathie hebben voor alle mogelijke religies die er bestaan. Of we zeggen dat we het later uitleggen en dat werkt ook nog steeds prima;)

‘Mungu’, oftewel God, is altijd aanwezig en een heel bekende uitspraak hier (zowel bij Islamitische mensen als Christenen) luidt dan ook; ‘Mungu, akipenda’. Wat betekent; ‘If God wishes’. Soms frustrerend om elke dag maar weer te horen, want om je leven te beteren zal je toch echt onder die boom vandaan moeten komen en zelf actie moeten ondernemen. Toch is het soms wel erg makkelijk om je erachter te verschuilen; ‘Ja, ja, if God wishes’;).

De spanning tussen de religies is in elk land te voelen. Toch lijkt het in Tanzania vrij rustig te verlopen. Vergeleken met de landen om ons heen is het een ‘stabiel’ land en dat al jaren. Wel is er steeds meer dreiging vanuit extremistische groeperingen, zoals Al Shabaab, maar gelukkig is er tot nu toe weinig gebeurd op het gebied van ernstige aanslagen.

Ondanks alle belachelijke en heftige beelden die we, met name via de NOS app, meekrijgen, voelen wij ons hier in Zuid Tanzania erg veilig. Tanzanianen zijn vriendelijk en geen hooghartig volk.

Tanzania heeft haar eigen cultuur, haar eigen stammen, haar eigen religies en haar eigen taal.
Hopen dat het zo blijft en dat Tanzania zich verder kan ‘ontwikkelen’, nu er allemaal grote veranderingen lijken plaats te vinden.

Ondanks alle ‘struggles’ van het leven in een compleet andere cultuur, genieten wij er enorm van en vooral van de openheid en de warmte van de prachtige mensen hier.

Lieve groetjes

Maarten & Muk