maartenmuk.reismee.nl

VETA 4: Vooruitgang

Dag trouwe lezers,

Het heeft even geduurd maar tussen al het gezellige bezoek door, wordt er ook nog gewerkt, dus dit keer weer eens een update over de vooruitgang op de VETA. Afgelopen maanden heb ik aardige vooruitgang kunnen boeken in het verbeteren van de werkplaatsen van de afdeling motorvoertuigtechniek. Onderstaand zijn de meeste ingrijpende vooruitgangen beschreven.

Werkplaats vloer

Voor elke werkplaats binnen de VETA die wordt ondersteund door een VSO vrijwilliger wordt een nieuwe vloer gestort. De oude vloeren zijn erg versleten en zorgen naast een niet erg goed aanzicht, ook soms voor gevaarlijke situaties. Daarom is er door de VETA zelf aangegeven dat ze nieuwe vloeren zullen gaan aanleggen in de betreffende werkplaatsen. De werkplaats voor de afdeling motorvoertuigtechniek is de laatste in de rij van werkplaatsen op VETA Mtwara, wat als nadeel heeft dat we altijd als laatste aan de beurt zijn als er iets wordt geregeld door VETA. Echter heeft het ook als voordeel dat we mooi kunnen kijken hoe de dingen in de andere werkplaatsen worden geregeld en we daar wellicht onszelf een beetje op voor kunnen bereiden, met als hoop het soms wat sneller te kunnen laten verlopen.

Eind maart was het dus eindelijk zover, de mannen kwamen onze oude vloer eruit bikken. Dit gebeurt hier nog met hamer, beitel en brute mankracht (dagen lang met een kromme rug aan het werk). Om het toch een beetje te voelen heb ik een stukje geprobeerd, maar geloof me, die machines die er gemaakt zijn voor dit werk, die zijn er niet voor niks!! In de werkplaats zijn echter 2 en soms 3 mannen 3 weken bezig geweest om de werkplaats van de oude vloer te verlossen. Totaal duurde het verwijderen van de vloer nog anderhalve week langer omdat de mannen niet genoeg betaald kregen van de VETA en dus niet verder wilden. Alle werkplaatsen bij VETA hebben maar 1 klaslokaal en 1 magazijn, wij hebben er van beide 2 en dat is dus meer werk. Logisch dat ze stopten en er moest dus tussendoor even onderhandeld worden door VETA en de werkers.

Eenmaal de vloer eruit waren wij klaar om de nieuwe vloer te ontvangen. Op het hele proces van het weghakken en het storten van de nieuwe vloer hebben de leraren en wij vrijwilligers geen enkele invloed. Dit is een proces dat het VETA management regelt, dus zei bepalen hoe, wat en wanneer. Overleg is niet echt een veel gebruikte methode om dingen ook goed af te stemmen, dus we hebben 2 weken lijdzaam afgewacht met de hoop dat het storten van de nieuwe vloer snel zou gaan starten.

Na 2 weken wachten kwam eindelijk de nieuwe ploeg mensen die verantwoordelijk waren voor het storten van de vloer. Dit ging voorspoedig voor de eerste werkplaats. Binnen 1 week lag er een mooie nieuwe betonvloer en het eerste klaslokaal was ook weer klaar voor gebruik. De tweede werkplaats is 2 weken later afgemaakt omdat naast dat de vele regen ervoor zorgde dat de zeef om de kiezels te zeven niet te gebruiken was, er uiteindelijk ook nog te weinig kiezel was besteld dus dat ook tussendoor nog even moest worden geregeld.

Maar nu, na bijna 3 maanden zonder bruikbare vloer, hebben we nu een mooie, nieuwe gladde (voor Tanzaniaanse begrippen dan wel) vloer waardoor de werkplaats eindelijk weer in gebruik kan worden genomen.

Nieuw gereedschap

Eind 2013 heb ik voor de werkplaats heel wat nieuw gereedschap besteld. Zoals en nieuw bandenwissel apparaat, een diagnose apparaat voor electronische diagnoses en vooral veel hand gereedschap. Mijn bedoeling was om 2 garage trolleys compleet met gereedschap te laten overkomen met mijn bestelling. Na 2 maanden wachten werd bekend gemaakt dat alle inkopen waren afgerond en het gereedschap en machines geleverd waren aan het VSO hoofdkantoor in Dar es Salaam en klaar stonden om naar Mtwara te komen.

Eenmaal in Mtwara bleek dat bijna alles er was, alleen mijn twee trolleys waren geleverd zonder gereedschap. Een vrij essentieel onderdeel van de levering, maar helaas over het hoofd gezien;).
Al het gereedschap heb ik dus nu alsnog los moeten bestellen en weer door het hele inkoopproces (dit keer niet het VETA proces maar van VSO) heen laten gaan. Drie weken geleden was het gereedschap dan eindelijk alsnog geleverd, maar je kunt het op je klompen aanvoelen, dit keer ontbraken de speciale bakken waarin het gereedschap netjes geordend in de trolley bewaard kan worden. Je raakt eraan gewend kan ik je vertellen :). Hopelijk heb ik volgende maand dan eindelijk mijn gereedschapset helemaal compleet.

Training diagnose machine

Tijdens de periode dat de werkplaats zonder vloer zat, heb ik voor de leraren een training georganiseerd voor het gebruik van het elektronisch diagnose apparaat. Deze training was een hele week in Dar Es Salaam bij de leverancier. Een mooi uitstapje samen met de leraren en een kijkje in de keuken mogen nemen bij een groot transportbedrijf in Tanzania. Zowel de leraren als ik keken onze ogen uit en hebben zo weer heel wat nieuwe inspiratie gekregen. Ik heb er erg van genoten en stond bij sommige leraren toch versteld dat ze sommige onderwerpen sneller onder de knie kregen dan ik het voor ogen had. Tot slot kregen alle leraren een mooi certificaat van deelname omdat ze erop stonden dat ze deze zouden ontvangen. Het deed mij een beetje denken aan mijn eerste rijbewijs (als jochie van 8 jaar) dat ik had gekregen in het Autotron in Rosmalen.

Bezoek sponsor

Half april is de sponsor (British Gas (BG)) van het project de VETA komen bezoeken om te kijken hoe de voortgang van het project is. Om het eenvoudig te zeggen; zijn ze wat teleurgesteld in de snelheid waarmee de voortgang van het project verloopt. Het project op de VETA is opgezet om de studenten betere trainingsmogelijkheid te geven zodat de toekomstig afgestudeerde studenten wellicht aan de slag kunnen binnen een van de vele opstartende westerse bedrijven in de regio. Dit doel is erg hoog gegrepen, maar is wel een heel mooi streven. Echter, nu 2 jaar van het project verstreken is, blijkt dat het verbeteren van alleen al de werkplaatsen heel veel meer tijd in beslag neemt dan van tevoren is aangenomen. Doordat dit langer duurt blijft er dus minder tijd over om als VSO vrijwilliger de leraren ook nog te trainen hoe zij efficiënt en goed kunnen werken binnen een nieuwe werkplaats.

Omdat de sponsor toch graag het project wil laten slagen, hebben ze ervoor gekozen om voor ons vrijwilligers meer geld beschikbaar te maken om de verbeteringen binnen de werkplaatsen sneller te laten verlopen. Doordat wij direct budget kunnen aanvragen scheelt het een boel tijd om niet door de VETA procedures en goedkeuringen heen te hoeven gaan. De komende maanden staan dus in het teken om nieuwe budgetten op te stellen en hopen dat alles wat we aanvragen ook besteld mag gaan worden. Of deze oplossing nu de meest duurzame oplossing is valt mijns inziens te betwijfelen, maar de kans dat de werkplaatsen nieuwe machines en gereedschappen krijgen is meer verzekerd. Maar ja, om de studenten beter training te geven zullen alleen nieuwe machines en gereedschap niet volstaan.

Schoolhoofd

Nu wij vrijwilligers een eigen budget kunnen opstellen voor de verbetering van de werkplaats ben ik ook druk aan de slag gegaan om dit budget samen met mijn leraren op te stellen. Na goedkeuring van het budget heb ik ervoor gekozen om mijn budget via de bankrekening van het project te laten overmaken. Wat ik toen nog niet wist is dat als er geld van deze rekening moeten worden gehaald, een goedkeuring van het schoolhoofd nodig is. Niet alles is altijd even duidelijk hier en geldzaken zijn helemaal moeilijk inzichtelijk te krijgen. Wel baarde het mij wat zorgen, want als het schoolhoofd ziet wat ik in de komende tijd allemaal voor ogen heb voor de werkplaats en daarvoor ook het geld heb, was ik bang dat als ik ooit nog iets van het schoolhoofd nodig zou moeten hebben, ik natuurlijk niks meer zou krijgen. De vraag die ik dan zou kunnen verwachten is: “Waarom regel je dat niet via VSO?”

Maar sommige mensen zijn anders. Het schoolhoofd heeft het natuurlijk goedgekeurd maar ik moest wel verantwoording afleggen waarom ik sommige dingen om mijn lijst had staan. Het feit dat ik verf, nieuwe verlichting en elektriciteit snoeren wilde gaan kopen van het vrijgemaakte budget door VSO en BG vond hij raar, omdat dit een taak van de VETA zou moeten zijn. Daar heeft hij ook helemaal gelijk in! Maar….er is altijd een maar…. als we in de werkplaats een dergelijke aanvraag doen, dan is er altijd wat om het proces te laten vertragen. Eerst is er geen budget, dan is de inkoopprocedure ineens veranderd, dan is het schoolhoofd ineens weer nergens te bekennen voor goedkeuring of duurt het gewoon 3 maanden voordat we überhaupt weten waaraan we aan toe zijn. Om die reden hebben mijn leraren en ik het dus op het budget van VSO gezet en hoeft VETA dat dus niet meer te regelen en betalen.

Dit was onbegrijpelijk voor het schoolhoofd en omdat dit VETA verantwoordelijkheid is, wilde hij dat VETA dit ging regelen en betalen. Het is miraculeus maar zo wil VETA dus ineens wat gaan regelen en betalen wat ze zeker niet hadden gedaan als wij het budget niet zelf hadden opgesteld. Nu is het natuurlijk alleen nog de vraag óf het ook gaat gebeuren of dat het schoolhoofd alleen moest laten zien dat hij belangrijk is. Het budget wat wij er voor hebben hou ik in elk geval dan ook nog even apart voordat ik het aan andere dingen ga uitgeven, want morgen kan de wind toch ineens weer anders waaien.

Tot slot

Het werken op de VETA blijft een groot avontuur en soms is het wat demotiverend en soms gaan er zaken ineens erg goed waardoor de energie niet te stoppen is. Al het gedraai, gekronkel en de hiërarchie hier is wel een gewaarwording en ik leer er mee omgaan. Maar als ik zie wat de leerlingen nu opschieten met het hele project hier dan valt dat helaas nog wel tegen. Met mijn werk in het opbouwen van de werkplaats probeer ik zoveel mogelijk om studenten die willen erbij te betrekken en als studenten aan het werk zijn dan help ik ze graag waar nodig. Echter het onderwijs (en het inzicht dat dit moet verbeteren) laat nog erg te wensen over, waardoor de kans dat afgestudeerde studenten het niveau halen waar het project naar verlangt nog heel ver weg is.

Groet,

M&M

Reacties

Reacties

Tim

Mooi verhaal! Wat een proces van dat materiaal. Ik kan me de moeizame processen zo goed voorstellen. Ook van het geld dat op de projectrekening staat. Goed dat je die training in dar georganiseerd hebt. En ook een leuk uitstapje voor de leraren! Groeten aan iedereen daar bij veta!!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!