Hallo lezers!

Ons één na laatste blog over ons verblijf in Tanzania.
Het komt nu allemaal erg dichtbij. In juni zullen wij terugkeren naar het prachtige Nederland. Het zal lastig zijn afscheid te moeten nemen van dit bijzonder leven dat we hier hebben opgebouwd, maar we kijken er ook heel erg naar uit om al onze lieve familie en vrienden weer te gaan zien.

Ons Chuno Primary School project is klaar!!!

We zijn de afgelopen maanden keihard bezig geweest om alles voor vertrek af te kunnen ronden. Zoals in elke grote klus is er een prachtige planning geweest, maar zijn er toch altijd ‘onvoorziene’ zaken die ook nodig zijn om goed af te ronden. Dan kwam er ook nog eens bij, zo’n 2 weken geleden, dat vrienden van Mirte als verjaardagskado geen kado wilden, maar een donatie voor Chuno. Met het geld dat we ontvangen hebben is de stoep voor 2 lokalen gerenoveerd, zijn de letters op de buitenmuur opnieuw geschilderd en zijn de 2 lokalen die gerenoveerd zijn van de buitenkant geschilderd.

Maarten en ik hebben in totaal 7 volle dagen, in de bloedhitte, gewerkt… elke keer weer met andere lieve mensen die ons, geheel vrijwillig, zijn komen helpen.

Vrienden en docenten hebben zich keihard ingezet, maar zelfs leerlingen van de school wilden graag helpen. Voor bijna iedereen was het de eerste keer schilderen, dus er was wat ‘sturing’ nodig, maar wat geweldig om te zien dat de mensen in de community graag vooruit willen.

Een opsomming van wat er is gedaan is te zien in het filmpje: Chuno School Project.

Ook al is het kort, het laat zien hoe hard er is gewerkt. Daarnaast is het wellicht lastig om te zien hoe groot het verschil is met hoe het was, maar wij kunnen jullie verzekeren dat het een ongelooflijk verschil is!! Zie hiervoor enkele foto's van hoe het was en hoe het geworden is.
Een opsomming van wat er nodig was:

- Inkopen voor de renovatie van de 2 lokalen.

- Ongeveer 80 zakken cement van 50 kg.

- Ongeveer 14 m3 zand.

- 16 x 20 liter latex voor de muren.

- 5 x 4 liter bruine verf (olieverf) voor de deuren, onderrand, kozijnen, spijlen.

- 25 kwasten.

- Ongeveer 300 meter aan afplaktape.

- Ongeveer 50 meter aan schuurpapier.

- 3 x lokale lunch en 6 pakken koekjes.

- 84 flessen drinkwater van 1,5 liter.

- 50 liter aan zweet;) (voornamelijk Maarten en Muk)

Het was een enorme klus en we hebben precies het (on)juiste seizoen uitgekozen om hard te werken. 38 graden Celcius en stikbenauwd…. Het was een uitputtingslag voor ons.

Na en ochtend werken, zeik en zeiknat van het zweet, waren we ’s middags compleet gesloopt en hadden we echt een dag nodig om weer bij te komen. Nu, na zoveel werk en na nog 6,5 uur non-stop op de laatste dag, is het ein-de-lijk klaar!!!

Supertrots zijn we en Ramadhani is ontzettend blij met wat we hebben kunnen bereiken in korte tijd en met het budget!
Wat een goede mensen op deze school. Het hart op de juiste plek. Ramadhani die elke keer er was om beetjes te helpen, leraren die vrijwillig kwamen helpen en zelfs een docente die sinds enkele weken vrijwillig mensen uit de buurt leert lezen en schrijven.
Onze schoonmaakster en de oom van Baba Waziri gaan elke dag trouw naar school om ‘A, E, I, O, U’ te leren;)

Zie hier het filmpje dat is gemaakt van alle werkzaamheden:

https://www.youtube.com/watch?v=nX2ER3mV_mw

Afgelopen week heb ik een workshop verzorgd voor de docenten met betrekking tot het knutselboek. Om een dag te plannen met de docenten was een hele opgave. 5 keer is de afspraak uitgesteld en uiteindelijk ben ik net zo lang bij de docenten blijven zitten totdat ze zelf met een dag en een tijd kwamen. Vorige week dinsdag was het zover; 10 uur ’s ochtends zou ik kunnen starten.

Een afspraak met een Mzungu is een afspraak die nagekomen wordt, dus was ik er netjes om 10:10 (ja, te laat...maar onderweg moest het hele dorp begroet worden.... en inmiddels weten jullie wel dat dat een ritueel is van zeker een paar minuten) uur. Uiteindelijk heb ik nog bijna 1,5 uur mogen wachten, want er moest natuurlijk eerst thee gedronken worden. Logisch, want dit is het eerste moment op de dag dat ze iets drinken of eten.
Maar uiteindelijk zijn we gestart en zie hier het resultaat….

https://www.youtube.com/watch?v=bHhCvB8e22k

Na de workshop heb ik een dag afgesproken om aan de kinderen les te kunnen geven. Dinsdag 12 mei werd afgesproken. Inmiddels is het zondag 17 mei en heb ik nog steeds geen lesgegeven.

Er is altijd wel een goede reden om niet iets ‘nieuws’ in de ‘timetable’ te passen, dus werd het afgezegd. Met nog maar even te gaan heb ik het een beetje opgegeven om door te drukken dat die kinderen een knutselles krijgen. Klinkt misschien gek, maar het voelt vaak wel dat alleen omdat ik het wil en doorzet, er ook daadwerkelijk iets gebeurt.
De docenten hebben niet gevraagd om een knutselboek, ik wilde het ze bieden… uiteraard met de intentie dat het ze zoveel plezier kan opleveren. Het lijkt er vaak op dat zodra een klas niet gestructureerd is en strikt luistert, de docenten niet goed meer weten hoe ze er mee om moeten gaan. Dus iets nieuws invoeren is een proces dat langzaam geïntroduceerd en intensief begeleid moet worden. Die tijd heb ik helaas niet meer, al wilde ik in februari al starten…
Wellicht vraagt de school mij komende weken nog en natuurlijk zal ik er dan staan! We gaan het zien.

Vorige week heb ik van mijn ouders een pakketje ontvangen met nog 10 knutselboeken (het printen in Mtwara is absurd duur) om uit te delen. 2 boeken heb ik aan Leonard gegeven; een vriend van ons die als docent op de lerarenopleiding werkt. Hij is er erg enthousiast over en ik hoop dat hij het boek daar zal introduceren.

Ook hebben we enkele boeken aan vrienden met kinderen gegeven en wat ik ervan begrepen heb is dat ze zo enthousiast zijn dat Salome (de dochter van Missinzo) zo fanatiek is, dat ze veel te laat gaat slapen, omdat ze nog niet klaar is met knutselen;) Leuk om te horen!!!

We hebben een prachtig project gehad zo en we hebben er al onze tijd en energie in gestoken. Het was het ongelooflijk waard en het heeft zoveel blije gezichtjes opgeleverd.

Ondanks alle het zweten en het helemaal kapot zijn na een dag hard werken weer hebben we onwijs genoten en zullen we altijd een fijn gevoel hebben bij Chuno Pre- & Primary School.

Tot de volgende (en de laatste;))

Lieve groetjes

M&M